Poetry

ਪੰਜਾਬ ਸਾਹਿਬ ਅਕਾਡਮੀ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਡਾਕਟਰ ਸਰਬਜੀਤ ਕੌਰ ਸੋਹਲ ਜੀ ਵੱਲੋਂ ਲਹਿੰਦੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਵੀਆਂ ਦਾ ਕਵੀ ਦਰਬਾਰ ਆਯੋਜਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ । ਡਾ : ਸਰਬਜੀਤ ਕੌਰ ਸੋਹਲ ਜੀ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵੈਬੀਨਾਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣੀਏ । ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਮੁੱਹਬਤੀ ਸਾਂਝ ਪਾਈਏ । ਬਹੁਤ ਹੀ ਨਿਵੇਕਲਾ ਤੇ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਉਪਰਾਲਾ ਹੈ । 17 ਜੁਲਾਈ ਨੂੰ ਹੋਏ ਇਸ ਵੈਬੀਨਾਰ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਨਾਮਵਰ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ , ਸਾਹਿਤਕਾਰਾਂ ਤੇ ਬੁੱਧੀ-ਜੀਵੀਆਂ ਨੇ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕੀਤੀ । ਅੱਜ ਦੇ ਇਸ ਵੈਬੀਨਾਰ ਦੇ ਕੋ - ਆਰਡੀਨੇਟਰ ਅਰਵਿੰਦਰ ਢਿੱਲੋਂ ਸੀ । ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਬੋਲਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਕਾਬਿਲੇ ਤਾਰੀਫ਼ ਹੈ । ਇਸ ਵੈਬੀਨਾਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮਹਿਮਾਨ ਡਾ : ਸਲੀਮ ਮਜ਼ਹਰ ਪਰੋ ਵਾਈਸ ਚਾਂਸਲਰ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਲਾਹੌਰ ਸਨ । ਡਾ : ਇਕਬਾਲ ਸ਼ਾਹਿਦ ਡੀਨ ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਲਾਹੌਰ ਤੇ ਸ : ਅਜੈਬ ਸਿੰਘ ਚੱਠਾ ਚੇਅਰਮੈਨ ਜਗਤ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਾ ਤੇ ਵਰਲਡ ਪੰਜਾਬੀ ਕਾਨਫ਼ਰੰਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮਹਿਮਾਨ ਸਨ । ਡਾ : ਸਤੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਵਰਮਾ ਸਕੱਤਰ ਪੰਜਾਬ

( ਆ ਸ਼ਿਵ ਬਹਿ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀਏ ) ਆ ਸ਼ਿਵ ਬਹਿ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀਏ ਕੁਝ ਆਰ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਪਾਰ ਦੀਆਂ ਇਕ ਸ਼ਿਕਰਾ ਯਾਰ ਮਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਇੰਝ ਜਿਵੇਂ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਦਰਦ ਇਕ ਹੋਣ ਤੂੰ ਤਾਂ ਤੁਰ ਗਿਉਂ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੈਂ ਬੈਠੀ ਇਹ ਸੋਚੀ ਜਾਵਾਂ ਕਿੰਨੀ ਬੀਤੀ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਬਾਕੀ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਇਹੋ ਹਿਸਾਬ ਲੈ ਬੈਠਾ ਸੱਚੀਂ ਸ਼ਿਵ ਕਦੀ ਕਦੀ ਮੇਰਾ ਜੀਅ ਚਾਹੇ ਪੰਛੀ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਖੁੱਲੀ ਫ਼ਿਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਜਾ ਭਰਾਂ ਉਡਾਰੀ ਮੈਂ ਤੇ ਅਨੰਦਿਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਾਂ ਫਿਰ ਕਦੀ ਵਾਪਿਸ ਨਾ ਆਵਾਂ ਸੁਣਿਉਂ ਵੇ ਕਲਮਾਂ ਵਾਲ਼ਿਓ ਸੁਣਿਉਂ ਵੇ ਅਕਲਾਂ ਵਾਲਿਓ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦਾ ਛਿੱਟਾ ਮਾਰਿਓ ਸ਼ਿਵ ਦੱਸੀਂ ਜ਼ਰਾ ਕਿ ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਲੰਮੀ ਏ ਜਾਂ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਲੰਮੇ ਨੇ ਨਾ ਭੈੜੀ ਰਾਤ ਮੁੱਕਦੀ ਏ ਨਾ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਮੁੱਕਦੇ ਨੇ ਸ਼ਿਵ ਮੇਰਾ ਵੀ ਹਾਲ ਤੇਰੇ ਵਾਂਗ ਏ ਜਾਚ ਮੈਨੂੰ ਆ ਗਈ ਗ਼ਮ ਖਾਣ ਦੀ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਰੋ ਕੇ ਜੀ ਪਰਚਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਿਵ ਰੁਕ ਜ਼ਰਾ ਇਕ ਗੱਲ ਤੈਥੋਂ ਪੁੱਛਣੀ ਚਾਹਾਂ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦਾ ਉਸ ਭੱਠੀ ਵਾਲੀ ਦਾ ਸਿਰਨਾਵਾਂ ਮੈਨੂੰ ਦਿੰਦਾ ਜਾਈਂ ਤੂੰ ਤੇ ਇਹ ਕਿਹਾ ਸ

( ਐ ਦਿਲਾ ਦਲੇਰੀ ਰੱਖ ) ਐ ਦਿਲਾ ਤੂੰ ਰੱਖ ਦਲੇਰੀ, ਐਂਵੇਂ ਹੀ ਤੂੰ ਰੋਇਆ ਨਾ ਕਰ। ਨਿੱਕੀ ਨਿੱਕੀ ਗੱਲ ਦੇ ਉਤੇ, ਹੰਝੂ ਹਾਰ ਪਰੋਇਆ ਨਾ ਕਰ। ਬੜੀ ਚੰਦਰੀ ਹੈ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ, ਅੱਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿਖਾਇਆ ਨਾ ਕਰ। ਰਮੀ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਛੁਪਾ ਕੇ, ਹੱਸਿਆ ਕਰ ਹਸਾਇਆ ਕਰ। ਮਹਿਕ ਵਿਹੂਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਿਚ, ਤੂੰ ਖੁਸ਼ਬੋ ਫੈਲਾਇਆ ਕਰ। ਦੇਖ ਅੰਬਰੀਂ ਉਡਦੇ ਪੰਛੀ, ਵਿਚ ਗਗਨ ਉਡਾਰੀਆਂ ਲਾਇਆ ਕਰ। ਦੇਖ ਹਵਾ ਸੰਗ ਝੂਮਦੇ ਬੂਟੇ, ਤੂੰ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਮਨ ਪ੍ਰਚਾਇਆ ਕਰ। ਤਿਤਲੀਆਂ ਭੌਰੇ ਉਡਦੇ ਤੱਕ ਕੇ, ਤੂੰ ਗੀਤ‌ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਾਇਆ ਕਰ। ਫੁੱਲਾਂ ਤੋਂ ਤੂੰ ਖਿੜਨਾ ਸਿੱਖ ਲੈ, ਕੰਡਿਆ ਤੋਂ ਘਬਰਾਇਆ ਨਾ ਕਰ। ਅਥਰਾ ਮਨ ਬੇਕਾਬੂ ਹੋ ਜਾਏ, ਤਾਂ ਧਿਆਨ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿਚ ਲਾਇਆ ਕਰ। ਰਹਿ ਖੜੀ ਤੇ ਰੱਖ ਹੌਂਸਲਾ, ਨਾ ਐਂਵੇਂ ਢੇਰੀ ਢਾਹਿਆ ਕਰ। ਭੈ ਮੁਕਤ ਜੇ ਹੋਣਾ ਲੋਚੇਂ ਰਮੀ ਤੂੰ ਨਾ ਡਰਿਆ ਕਰ ਨਾ ਡਰਾਇਆ ਕਰ। ( ਪ੍ਰਿੰਸੀਪੱਲ ਹਰਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸੱਧਰ )

( ਸੁਲਤਾਨਾ ਦਾ ਵਿਹੜਾ ) ਬਹੁਤ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਸੁਲਤਾਨਾ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਹਰ ਵੇਲੇ ਦਿਲ ਪਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਦੀ ਸੁਲਤਾਨਾ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਹਿੱਕ ਲੱਗ ਜਾਵਾਂ ਕੁਝ ਆਪਣੀ ਕਹਾਂ ਕੁਝ ਉਸਦੀ ਸੁਣਾਂ ਉਸਦੀ ਸੁਣਾਂ ਤੇ ਤੱਕਦੀ ਰਹਾਂ ਅਚਨਚੇਤੀ ਹੀ ਫਿਰ ਜਾ ਪਹੁੰਚੀ ਮੈਂ ਸੁਲਤਾਨਾ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਦਰ ਤੇ ਖੁੱਲਾ ਸੀ ਬਿਨਾਂ ਦਸਤਕ ਦਿੱਤੇ ਹੀ ਮੈਂ ਘਰ ਅੰਦਰ ਲੰਘ ਗਈ ਸਾਹਮਣੇ ਦੇਖ ਸੁਲਤਾਨਾ ਨੂੰ ਸੁੱਧ ਬੁੱਧ ਆਪਣੀ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਹੀ ਗਈ ਗੱਲਾਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ ਉਸਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਜਾਦੂ ਨੇ ਸੀ ਕੀਲ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਸੁਲਤਾਨਾ ਤਾਂ ਸ਼ਗੂਫ਼ੇ ਬਹੁਤ ਛੱਡਦੀ ਹੈ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਤੁਸੀੰ ਲੱਗੇ ਬਹੁਤ ਆਲੇ ਭੋਲੇ ਜੀ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਕਰਦੇ ਹੋ ਬਹੁਤ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ਜੀ ਸੋਚ ਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਹੈ ਬੜੀ ਉੱਚੀ ਤੇ ਸੁੱਚੀ ਜੀ ਮੁੜ ਮਿਲਣ ਦਾ ਵਾਦਾ ਕਰ ਵਿਦਾ ਮੈਂ ਉਸਤੋਂ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਸੁਲਤਾਨਾ ਨੂੰ ਸਦਾ ਲਈ ਮੈਂ ਦੁਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀਆਂ ਸਜਾ ਲਿਆ । ( ਰਮਿੰਦਰ ਰਮੀ )

ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਬੱਸ ਐਵੇਂ ਕਵੀ ਹੋਣ ਦਾ ਭਰਮ ਪਾਲ ਰਿਹਾਂ ਐ ਤੂੰ.. ਸੱਚ ਆਖਾਂ ਤੇ ਵਕ਼ਤ ਆਪਣਾ ਗਾਲ੍ਹ ਰਿਹਾ ਐ ਤੂੰ.. ਬੱਸ ਐਵੇਂ ਲੋਕੀ ਸੁਣ ਵਾਹ ਵਾਹ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ.. ਇਹਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਨਹੀਂ ਤੁਕਬੰਦੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ.. ਇਹ ਜੋ ਸੁਣ ਵਾਹ ਵਾਹ ਫੁਰਮਾ ਰਹੇ ਨੇ.. ਸੱਚ ਦੱਸਾਂ ਐਵੇਂ ਈ ਤੈਨੂੰ ਭਰਮਾ ਰਹੇ ਨੇ.. ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਦਿਲ ਤੇਰਾ ਰੱਖ ਰਹੇ ਨੇ.. ਐਪਰ ਤੈਨੂੰ ਵੱਲ ਹਨੇਰੇ ਧੱਕ ਰਹੇ ਨੇ.. ਇਹਨਾਂ ਆਖਣਾ ਇਹ ਖੁਲੀ ਹੈ ਕਵਿਤਾ.. ਪਰ ਅਸਲ ਚ ਇਹ ਰੁਲੀ ਹੈ ਕਵਿਤਾ.. ਨਾ ਹੱਥ ਨਾ ਪੈਰ ਹੈ ਮੇਰੇ ਯਾਰ ਕਵਿਤਾ ਦਾ.. ਅਸਲ 'ਚ ਤੇ ਹੈ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਵਿਤਾ ਦਾ.. ਨਾ ਹੋ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਪਾਇਆ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ.. ਲਫ਼ਜ਼ ਵੀ ਬੇਤਰਤੀਬ ਹੋਈ ਪਈ ਨਿਸ਼ਾ ਹੈ.. ਲੱਭ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਕੋਈ ਵਿਚਕਾਰ ਐ.. ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਕਵਿਤਾ ਤੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਐ.. ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦਾ ਕੰਮ ਤੇ ਸੱਚ ਦਿਖਾਉਣਾ ਐ.. ਜੋ ਹੈ ਓਹੀਓ ਤੇ ਨਜ਼ਰੀਂ ਆਉਣਾ ਐ.. ਇਹ ਤੇ ਸੱਚ ਦੱਸੇਗਾ ਜਸਵੀਰ ਟੁਕੜੇ ਕਰ ਹਜ਼ਾਰ ਲਵੀਂ.. ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖੁਦ ਵੱਲ ਵੀ ਝਾਤੀ ਮਾਰ ਲਵੀਂ.. ਜੇਸੀਪੀ ਜਸਵੀਰ ਮੋਗਾ +91 98728 12115 jasv